ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΥΛΛΑ...
Τα πάντα είναι με τέτοιο τρόπο φτιαγμένα με σκοπό να βελτιώνουν την ικανότητα των φυτών να φωτοσυνθέτουν και να αναπτύσσονται. Αν παρατηρήσουμε τα φυτά στο μπαλκόνι ή στον κήπο μας θα δούμε ότι διαφέρουν μεταξύ τους ως προς το σχήμα και την υφή τους. Φανταστείτε τις βελόνες των πεύκων, τα φύλλα του πλάτανου, τα φύλλα της ελιάς ή της δάφνης, τα φύλλα του σέλινου, της φτέρης, της τριανταφυλλιάς..
Τα διάφορα σχέδια στα φύλλα των φυτών είναι μάλλον προφανές ότι οφείλονται σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες κάτω από τις οποίες επιβιώνουν και αναπτύσσονται τα φυτά. Επομένως, οι διάφορες πιέσεις που ασκούνται στο φυτό, ανταποκρίνονται και προσαρμόζονται στο σχήμα των φύλλων τους. Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι τα φύλλα των φυτών που είναι αναγκασμένα να μεγαλώνουν στη σκιά, θα έχουν σχήμα ικανό να εκμεταλλευτεί το λιγοστό φως που δέχονται. Ομοίως, αναμενόμενες είναι οι προσαρμογές των παχύφυτων που αναπτύσσονται σε ερήμους κ.ο.κ.
Ο Έλληνας καθηγητής Αναπτυξιακής Γενετικής των Φυτών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόιρδης κ. Μίλτος Τσιάντης είχε εξηγήσει στο ″ΒΗΜΑScience″ το ενδιαφέρον του για τα φυτά και το σχήμα των φύλλων τους. ″… Οι ποσότητες νερού και διοξειδίου του άνθρακα στα φύλλα των φυτών υπόκεινται σε αυστηρές ρυθμίσεις. Βασικός «τροχονόμος» των μετακινήσεών τους προς και από τα φύλλα είναι τα στόματα-δομές στις επιφάνειες των φύλλων που λειτουργούν ως πόροι που ανοιγοκλείνουν.
Τα φυτά ανοίγουν τα στόματά τους προκειμένου να μειώσουν τη θερμοκρασία τους μέσω της αποβολής νερού και κλείνουν τα στόματα προκειμένου να συγκρατήσουν το νερό που τους χρειάζεται. Έτσι, ο έλεγχος του ανοίγματος και του κλεισίματος των στομάτων είναι καθοριστικής σημασίας για τη φυσιολογία του φυτού και κατ΄ επέκταση για την επιβίωσή του. ″ Τα φύλλα διαφορετικών φυτικών ειδών παρουσιάζουν μια μεγάλη ποικιλία στη μορφή του ελάσματος, στον τρόπο και το βαθμό σχίσης του, στη μορφή της βάσης και της κορυφής τους και στο πρότυπο που παρουσιάζουν οι παρυφές τους.
Ανάλογα με τη μορφή του ελάσματος τα απλά φύλλα διακρίνονται σε βελονοειδή, γραμμοειδή, ελλειψοειδή, λογχοειδή, αντιλογχοειδή, σπατουλοειδή, ωοειδή, αντωοειδή, κυκλικά, ρομβοειδή, τριγωνικά-δελτοειδή, καρδιοειδή, νεφροειδή, παλαμοσχιδή, πτεροσχιδή κ.ά.
Ανάλογα με το βαθμό σχίσης του ελάσματος τα φύλλα διακρίνονται σε ακέραια ή αδιαίρετα, σε έλλοβα, σχισμένα, τετμημένα ή βαθυσχιδή, ενώ ανάλογα με τον τρόπο σχίσης σε πτερόλλοβα και παλαμέλλοβα, πτεροσχιδή και παλαμοσχιδή κ.ά.
Ανάλογα με τη μορφή των παρυφών τους, τα φύλλα μπορούν να διακριθούν σε λειόχειλα, κυματοειδή, αδρά οδοντωτά, οδοντωτά, πριονωτά, λεπτά πριονωτά, διπλά πριονωτά, βλεφαριδωτά κ.ά. Τελικά τίποτα στην φύση δεν είναι τυχαίο
Ιστοσελίδα για την Βιβλιογραφία : http://www.tovima.gr/science
Τα διάφορα σχέδια στα φύλλα των φυτών είναι μάλλον προφανές ότι οφείλονται σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες κάτω από τις οποίες επιβιώνουν και αναπτύσσονται τα φυτά. Επομένως, οι διάφορες πιέσεις που ασκούνται στο φυτό, ανταποκρίνονται και προσαρμόζονται στο σχήμα των φύλλων τους. Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι τα φύλλα των φυτών που είναι αναγκασμένα να μεγαλώνουν στη σκιά, θα έχουν σχήμα ικανό να εκμεταλλευτεί το λιγοστό φως που δέχονται. Ομοίως, αναμενόμενες είναι οι προσαρμογές των παχύφυτων που αναπτύσσονται σε ερήμους κ.ο.κ.
Ο Έλληνας καθηγητής Αναπτυξιακής Γενετικής των Φυτών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόιρδης κ. Μίλτος Τσιάντης είχε εξηγήσει στο ″ΒΗΜΑScience″ το ενδιαφέρον του για τα φυτά και το σχήμα των φύλλων τους. ″… Οι ποσότητες νερού και διοξειδίου του άνθρακα στα φύλλα των φυτών υπόκεινται σε αυστηρές ρυθμίσεις. Βασικός «τροχονόμος» των μετακινήσεών τους προς και από τα φύλλα είναι τα στόματα-δομές στις επιφάνειες των φύλλων που λειτουργούν ως πόροι που ανοιγοκλείνουν.
Τα φυτά ανοίγουν τα στόματά τους προκειμένου να μειώσουν τη θερμοκρασία τους μέσω της αποβολής νερού και κλείνουν τα στόματα προκειμένου να συγκρατήσουν το νερό που τους χρειάζεται. Έτσι, ο έλεγχος του ανοίγματος και του κλεισίματος των στομάτων είναι καθοριστικής σημασίας για τη φυσιολογία του φυτού και κατ΄ επέκταση για την επιβίωσή του. ″ Τα φύλλα διαφορετικών φυτικών ειδών παρουσιάζουν μια μεγάλη ποικιλία στη μορφή του ελάσματος, στον τρόπο και το βαθμό σχίσης του, στη μορφή της βάσης και της κορυφής τους και στο πρότυπο που παρουσιάζουν οι παρυφές τους.
Ανάλογα με τη μορφή του ελάσματος τα απλά φύλλα διακρίνονται σε βελονοειδή, γραμμοειδή, ελλειψοειδή, λογχοειδή, αντιλογχοειδή, σπατουλοειδή, ωοειδή, αντωοειδή, κυκλικά, ρομβοειδή, τριγωνικά-δελτοειδή, καρδιοειδή, νεφροειδή, παλαμοσχιδή, πτεροσχιδή κ.ά.
Ανάλογα με το βαθμό σχίσης του ελάσματος τα φύλλα διακρίνονται σε ακέραια ή αδιαίρετα, σε έλλοβα, σχισμένα, τετμημένα ή βαθυσχιδή, ενώ ανάλογα με τον τρόπο σχίσης σε πτερόλλοβα και παλαμέλλοβα, πτεροσχιδή και παλαμοσχιδή κ.ά.
Ανάλογα με τη μορφή των παρυφών τους, τα φύλλα μπορούν να διακριθούν σε λειόχειλα, κυματοειδή, αδρά οδοντωτά, οδοντωτά, πριονωτά, λεπτά πριονωτά, διπλά πριονωτά, βλεφαριδωτά κ.ά. Τελικά τίποτα στην φύση δεν είναι τυχαίο
Ιστοσελίδα για την Βιβλιογραφία : http://www.tovima.gr/science