ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Στην Αρχαία Ελλάδα τα λουλούδια αποτελούσαν μέρος της ζωής των ανθρώπων. Η θρησκεία, οι μύθοι, η τέχνη, η ιατρική, οι τελετές και πολλές άλλες δραστηριότητες ήταν συνυφασμένες με τα λουλούδια.
Στη Μινωική περίοδο η τέχνη της διακόσμησης είναι γεμάτη παραδείγματα της επιρροής που ασκούσαν τα λουλούδια στους ανθρώπους. Στην αρχαία Θήρα οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν υπέροχες τοιχογραφίες με παραστάσεις λουλουδιών.
Είναι εξαίρετα παραδείγματα για το πως ήταν η Ελληνική χλωρίδα στην αρχαιότητα και τι συμβόλιζαν τα λουλούδια εκείνους τους καιρούς.
Ο λευκός κρίνος (Liliun candidum) γνωστός και ως κρίνος της Παναγίας υπήρξε θρησκευτικό σύμβολο τουλάχιστο 1600 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού. Αυτό το λουλούδι έγινε αργότερα το σύμβολο της Παρθένου Μαρίας.
Στην Αρχαία Ελλάδα ο λευκός κρίνος ήταν το σύμβολο της θεϊκής δημιουργίας και της επιθυμίας του ανθρώπου προς την τελειότητα. Η συμμετρία και η αρμονία του ενέπνευσε πολλούς αρχαίους καλλιτέχνες. Στην τοιχογραφία της Άνοιξης που βρέθηκε στη Θήρα μπορεί κανείς να θαυμάσει την αναπαράσταση αυτού του φυτού. Το κόκκινο χρώμα των λουλουδιών δόθηκε μόνο για διακοσμητικούς σκοπούς.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό λουλούδι της εποχής είναι ο κρίνος της θάλασσας (Pancratium maritimum). Όπως όλοι οι κρίνοι ήταν ιερό λουλούδι με την ίδια θρησκευτική σημασία. Στις τοιχογραφίες απεικονίζεται χωρίς τα εξωτερικά πέταλα.
Παγκράτιο, Κρίνος της θάλασσας (Pancratium maritimum)
Η τοιχογραφία πού φέρει την αναπαράσταση του βρίσκεται στο "σπίτι των γυναικών" στη Θήρα. Βέβαια δεν είναι οι κρίνοι τα μοναδικά λουλούδια που ενέπνεαν τους αρχαίους προγόνους μας.
Σε άλλο σημείο των ανασκαφών στη Θήρα βρέθηκε η "κροκοσυλλέκτρια". Πρόκειται για τη μορφή μιας γυναίκας που συλλέγει άνθη κρόκου. Ο κρόκος υπήρξε σημαντικό φυτό στην αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες αλλά και για την χρήση του σαν χρωστική ουσία.
Επίσης αποτελούσε έδεσμα και οι αρχαίοι πίστευαν ότι έχει αφροδισιακές ιδιότητες. Λέγεται ότι οι χρωστικές ιδιότητες του κρόκου διαδόθηκαν από τους αρχαίους Αιγυπτίους ιδιαίτερα στην Κρήτη όπου επίσης βρέθηκαν αναπαραστάσεις του φυτού σε τοιχογραφίες. Άλλωστε ο κρόκος υπήρξε και το ιερό φυτό του βασιλιά Μίνωα. Ήταν πολύ τιμητικό για κάποιον να φοράει ένδυμα βαμμένο με βαφή κρόκου.
Κάτω από τις στάχτες του ηφαιστείου της Θήρας τα αρχαία σπίτια, μας θυμίζουν τη διαχρονικότητα των λουλουδιών και των συμβολισμών τους στη ζωή μας. Γιατί έτσι είναι η ζωή. Όμορφη σαν λουλούδι, έντονη σαν το χρώμα του, γλυκιά σαν τ' άρωμά του, γεμάτη ελπίδες και προσμονή σαν τους σπόρους του.
Σχετικά άρθρα
ΤΑ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ